Een kweekverbod op de Scottish Fold lijkt een goede maatregel met een enorm populair resultaat. Maar eigenlijk is het verbieden van rassen niet zo slim als het in het eerste oogpunt lijkt. Het probleem zit nooit in het ras zelf. Maar in de populariteit van het ras.
Elk ras dat een rage wordt, zorgt voor een niet bij te houden vraag naar zo een ras. Scottish Fold is hiervan het recentste voorbeeld. Taylor Swift (USA) en Ed Sheeran (UK) zijn rijkelijk beginnen pronken met hun Scottish Fold kat waardoor het een rage werd. Maar herinner jullie evengoed Paris Hilton met een Chihuahua. Wanneer de vraag naar een dier groter is dan het aanbod dan leert de economie ons heel eenvoudig dat de prijs stijgt. Dit doet de kwekers watertanden.
Kwekers zullen zo veel mogelijk aan de vraag willen voldoen, waardoor ze het dus minder nauw gaan nemen met de genetische kwaliteit van de ouderdieren. Daarnaast zullen er ook veel meer dochters met vaders gekruist worden waardoor de inteeltgraad stijgt en de genetische defecten tot uiting komen. Hierdoor krijg je bij Scottish Fold onmiddellijk een exemplaar dat lijdt aan osteochondrodysplasie. Deze aandoening berust op een genetisch defect bij deze katten, waardoor het kraakbeen minder stevig is. Kijk naar de oren, die zijn klein en vallen naar voren. Maar dat noodzakelijke kraakbeen ontbreekt dus ook voor een deel in de gewrichten wat zorgt voor ‘slechte gewrichten’.
Elk ras dat populair wordt bij de bevolking ziet op tegen een devaluatie van zijn kynologische eigenschappen. Op deze manier zijn afgelopen jaren ook enkele “populaire” hondenrassen verwaterd. Neem bijvoorbeeld een aantal kortsnuitige rassen zoals: Mops, Engelse en Franse Bulldog, Boxer en Shi Tsu, enz. Ze leiden allemaal in variërende ergheid aan hetzelfde Brachycephaal obstructief syndroom. (Deze honden hebben te weinig ruimte voor de structuren in de kop, waaronder het zachte gehemelte. Dit leidt tot belemmering van de ademhaling en hierdoor benauwdheid (denk aan mondmaskers). Ook zijn bij deze rassen de neusgaten te nauw, wat de benauwdheid verergert. Honden met BOS vertonen milde tot ernstige verschijnselen van benauwdheid, afhankelijk van de mate van vernauwing.) Bron: https://www.rashondenwijzer.nl/top-10-zieke-hondenrassen
Als we Weyts zijn beleid even stout zouden doortrekken dan zou hij ook de top-10 slechtste hondenrassen moeten verbieden. Toch zijn er ook prachtexemplaren van deze rassen. Het probleem zit hem dus in de populariteit van een ras. En daaropvolgend de selectie van de ouderdieren en dus de kwaliteit. In de plaats van rassen te verbieden, zouden we beter de plotse onmogelijke vraag naar een bepaald ras voorkomen. Of toch voorkomen dat er ‘medisch belabberde exemplaren’ worden afgeleverd. Quota per ras, zeker tijdens een hype zouden een beter antwoord bieden dan het verbod. Of het opstellen van een kwaliteitslabel voor rassen. Niet enkel voor KKUSH en zijn KMSH-geregistreerde honden maar voor een bredere selectie, inclusief die van de broodfok. Laat hun ook maar een bepaalde kwaliteit afleveren, zodat ze waarborg kunnen staan voor diervriendelijkheid en kwaliteit. Een verbod op bepaalde rassen zou het probleem van onverantwoorde kweek simpelweg kunnen doorschuiven naar andere rassen, wanneer de vraag hiernaar plots zou stijgen. Bovendien zal een verbod op enkele rassen niets bijdragen tot een mentaliteitswijziging van de broodfok.
Pauwel Berghman en Ellie De Grauwe
IOFPA-De Poezenboot